Bildiğimiz Cadılar Bayramı’nın kökeni 1900 yıl önce İngiltere, İrlanda ve Kuzey Fransa’da başladı. 1 Kasım’da gerçekleşen, “Samhain” adlı, bir Kelt yeni yılı kutlamasıydı. Kelt putperest rahipleri bu günü yılın en büyük bayramı olarak kabul ettiler ve ölülerin ruhlarının canlılarla karışabileceği varsayılan zaman olarak vurguladılar. Şenlik ateşleri de bayramın önemli bir parçasıydı.
Birinci hafta kiliselerimizde umut mumunu simgeleyen mumu yaktık. Bu daha çok O’nun vaadi ve O’nun umudu anlamına geliyor. İkinci hafta hazırlık mumunu simgeleyen mumu yaktık. Bu O’nun ışığı ve O’na hazırlanmak anlamına geliyor. Bu pazar ise kiliselerimizde üçüncü mumu yakacağız, bu mum sevinç mumu oluyor, bu da Luka 2:7-17’de yer alan meleklerin sevinç ilahileri söylemelerindendir. Aynı zamanda Advent zamanında yakılan bu sevinç mumu, bir anlamda İsa Mesih’i Rab ve Kurtarıcısı olarak kabul etmiş her bir insanın, her bir canın yüreğindeki derin sevincin simgesel bir ifadesidir diyebiliriz.
Noel (ya da Doğuş Bayramı), esas olarak 25 Aralık’ta dünya çapında Hristiyanların ve milyarlarca insanın İsa Mesih’in doğumunu anmak için kutladığı bir bayramdır. Doğuş bayramı, yani Noel, Hristiyanların yıllık ibadetlerinin merkezinde bulunur.