Her insan gibi bizler de “niçin bu dünyadayız, bu dünyaya nereden geldik ve öldükten sonra nereye gidiyoruz?” gibi soruları kendimize sormuşuzdur. Bu sorular, gerçekten insanın kendine sorabileceği en derin, en önemli sorulardır ve bazen tüm ömrümüzü bu sorulara cevap bulmak için harcarız, okuruz, araştırırız.
Luka’nın ayrıntılı soy kaydıyla Matta’nın kısa ama öz olan soy kaydı İsa Mesih’i biyolojik olarak hem Meryem’i hem de Yusuf’u içine alır. Aynı zamanda bu şecereler İsa Mesih’i Eski Antlaşma’da vaat edildiği gibi Kral soyuna bağlar. İsa Mesih’in soy ağacı sayesinde Tanrı Oğlu olarak anıldığını da görebiliyoruz.
Pavlus’un Yeni Antlaşma’ya katkısı yadsınamaz. Yeni Antlaşma’nın yarısından çoğunu Pavlus kaleme almıştır. Ancak Pavlus’u Hristiyanlık inancının ve teolojisinin kaynağı olarak nitelemek çok farklı bir durumdur. Evet, Pavlus erken dönem kilisesinin oluşumunda önemli bir rol oynamıştır, ayrıca kilisenin erdem saydığı birçok değer ile ilgili belirtmiş olduğu sözlerle de kilisenin Mesihsel anlayışını nitelemiştir. Ancak Pavlus’un bu durumu vahiy yoluyla elimize ulaşan İncil’in esin kaynağının İsa Mesih olduğu gerçeğini değiştirmiyor. İncil bu durumu şu cümleyle belirtir:
“Çünkü hiçbir peygamberlik sözü insan isteğinden kaynaklanmadı. Kutsal Ruh tarafından yöneltilen insanlar Tanrı’nın sözlerini ilettiler.” (2.Petrus 1:21)
Tevhit terimi Kuran’da geçmediği gibi, Teslis (Üçlü Birlik) terimi de ne Yeni Antlaşma’da ne de Eski Antlaşma’da geçer. Ancak hem Eski hem Yeni Antlaşma’da -yani tüm Kutsal Kitap’ta- Tanrı’nın Birliği, tek oluşu kuvvetle vurgulanmasına karşın, Tanrı için kullanılan kelimeler ve Tanrı’nın konuşmasındaki bağlamlar göz önüne alındığında, Tanrı’nın varlığında birden fazla kişi, karakter olduğu net ve açıktır.
İncil’in doğruluğu ve gerçekliği çağlar boyunca araştırılmıştır. Her Hristiyan okuduğu Kutsal Kitap’ın günümüze nasıl ulaştığını bilmelidir. Hayatını İncil’in prensipleri üzerine kurmuş her Mesih imanlısı, İncil’in doğruluğunu araştırmaya istekli olmalıdır. İncil’in tarihi ve edebi olarak günümüze sağlam ulaşıp ulaşmadığı araştırılmalı ve anlaşılmalıdır; bir sır olarak kabul edilip saklanmamalıdır.