TABİİ Kİ HAYIR!
Hristiyan inancının günah ile ilgili duruşu, ömür boyu günaha karşı savaşma bilinci ile yaşamaktır. Bu süreç, kişi nefes aldıkça devam eder. Bu, hayatınızın geri kalanını tekerlekli sandalyede geçirmeye benzer. Hayatınızı bu mücadele ile geçirme zorunluluğuna alışmanız gerekir. Hristiyan inancı için durum, günaha karşı sürekli bir savaş halinde olmaktan geçer.
Bu anlayışı İncil’den alıyoruz. İncil’e göre tüm insanlar günahkardır.
“Çünkü herkes günah işledi ve Tanrı’nın yüceliğinden yoksun kaldı.” (Romalılar 3:23)
İnsanoğlu benliğinden ötürü günah işlemek zorundadır. Bu bizim iyi ile kötüyü ayırt edememe ve kötüye yönelme dürtümüze karşı koyamamamızın bir sonucudur. Bu yüzden İncil’de ‘günahın yasası’ diye adlandırılan kavram, varlığımızı, günah işlemeye karşı koyamayan ve güneşin doğuşu kadar kesin bir düzeni tanımlamak için kullanılır.
“Ama bedenimin üyelerinde bambaşka bir yasa görüyorum. Bu da aklımın onayladığı yasaya karşı savaşıyor ve beni bedenimin üyelerindeki günah yasasına tutsak ediyor.” (Romalılar 7:23)
Günahın işlemenin sonucu da ölümdür.
“Çünkü günahın ücreti ölüm (dür).” (Romalılar 6:23)
Ancak ona karşı savaş açma bilinci edinmek ve bunu nasıl yapacağınızı öğrenmek isterseniz İsa Mesih’i tanımalısınız. Dünya üzerinde İsa Mesih dışında günaha karşı sizi isteklendirebilecek başka kimse yoktur.
“Çünkü yaşam veren Ruh’un yasası, Mesih İsa sayesinde beni günahın ve ölümün yasasından özgür kıldı.” (Romalılar 8:2)
Bu ayetteki özgürlük kavramı, hastalıktan kurtulmak değil, hastalığa karşı nasıl savaşacağını öğrenmenin getirdiği rahatlık anlamına gelmektedir.
İncil’de günaha karşı kesin bir zafer kazanmak mümkün değildir. Çünkü hala benliğimiz acizdir ve benliğin istekleri günaha meyillidir. Ancak Tanrı tamamen günahtan kurtulamayacağımızı biliyor ve bu yüzden günahtan tamamen kurtulmaktan ziyade günaha karşı savaşıp savaşmama isteğimize ve bunu hayat boyu yapma istikrarımıza bakıyor.
“Eğer Mesih içinizdeyse, bedeniniz günah yüzünden ölü olmakla birlikte, aklanmış olduğunuz için ruhunuz diridir.” (Romalılar 8:10)
İncil’e göre eğer bir kişi İsa Mesih’i tanır, kabul eder ve günaha karşı hayatında bir tavır geliştirmek için istek duyarsa, buna doğruluk eylemi denir. Bu sayede Tanrı günahı yenişinize değil, gidiş yolunuza, yani uğraşınıza değer verir.
O zaman baştaki soruya geri dönelim: Bir Hristiyan günah işleme konusunda özgür müdür?
İncil’de aynı minvalde sorulan soruya şu şekilde cevap verilmektedir:
“Kesinlikle hayır! Günah karşısında ölmüş olan bizler artık nasıl günah içinde yaşarız?” (Romalılar 6:2)
“Çünkü ölmüş kişi günahtan özgür kılınmıştır. Mesih’le birlikte ölmüşsek, O’nunla birlikte yaşayacağımıza da inanıyoruz.” (Romalılar 6:7-8)
Bu ayetlere bakarak kişinin günah karşısında kendisini öldürmesi gerektiğini, günaha karşı durmak için yaşaması gerektiğini görebiliriz. Unutmamak gerekir ki bu Rab’bin hediyesidir. Çünkü günahtan tamamen kurtulmamız ve tamamen temizlenmemiz gerekmektedir. Yoksa kurtuluş mümkün değildir. Ancak İsa Mesih sayesinde bizler, onun çarmıhtaki fedakarlığına ve sevgisine bakarak bize verilen bu hediyeye karşılık vermek için hayatımızın geri kalanını onun sevgisine uygun bir hayat sürmek üzere günaha karşı savaşarak geçiriyoruz.
“Mesih’le birlikte çarmıha gerildim. Artık ben yaşamıyorum, Mesih bende yaşıyor. Şimdi bedende sürdürdüğüm yaşamı, beni seven ve benim için kendini feda eden Tanrı Oğlu’na imanla sürdürüyorum.” (Galatyalılar 2:20)
Yukarıdaki ayete göre bir Hristiyan, günah işleme yetisine sahiptir ama tüm hayatını buna karşı koyarak geçirir. İnsan sevdiği için neler yapmaz ki! Rab’bin sevgisini tatmış olanlar, O’nun bu sevgisi için günahlarını bir kenara bırakmak için her gün çaba gösterirler.
Rabbimize bunun için ne kadar teşekkür etsek azdır.