Biz Hristiyanlar için değişim, yılların başında, gün dönümlerinde ya da yarın başlamaz. Biz değiştiriliyoruz. Halen süren, devam eden, devinim içinde -durmadan çalışan bir makine misali- devam eden bir süreçtir değişim. Hristiyan değişiminin esası iyi davranışlar, mutlak iyilik ve dünya üzerinde herkesin amaçladığı, İsa Mesih’ten öğrendiği erdemler üzerine kuruludur.
Kutsal Kitap ışığında gördüğümüz şey şudur; sevap, ibadet ve iyilikler kurtuluşumuz için etkin değildir. O halde Hristiyanlar iyiliklerini veya sevap niteliğindeki eylemleri neden yaparlar? Başka inançlar cennete gitmek için, Hristiyanlar cennette oldukları için iyi işleri gerçekleştirir.
İncil bize imanın eylemlerinin olması gerektiğini, aksi takdirde eylemsiz olan bir imanın ölü olduğunu söyler. Bu yazımızda, her iman edenin hayatında olması gereken ve Galatyalılar mektubunda bahsedilen Ruh’un meyveleri olarak adlandırılan erdemlerin neler olduğuna bakacağız. “Ruh’un ürünüyse sevgi, sevinç, esenlik, sabır, şefkat, iyilik, bağlılık, yumuşak huyluluk ve özdenetimdir. Bu tür nitelikleri yasaklayan yasa yoktur.” (Galatyalılar 5:22-23)
“Tanrı kötülük yapanları görür ama cezalandırmaz.” diyen birçok kişi ile karşılaşıyoruz ancak bu çok iddialı bir söz; insanlar olarak RAB’bin yaptığı tüm işleri bilmiyoruz. Kötüler ile nasıl uğraştığını ve iyiler ile nasıl ilgilendiğini bilmiyoruz. Tanrı, günahlı bir insanda değişim şansı görürse onu cezanlandırmaktan çok onu kendisine çekmek için yollar arayabilir.