Kutlamalar başlasın. Noel Bayramı geldi çattı. Kimileri için Noel Baba dövme etkinlikleri de başlamış oldu. Bir yıl önce bu sorunla ilgili bir yazı yazmıştım. “Vahşi Kapitalizmin” inancımıza ait çeşitli sembolleri kendi satışlarını arttırmak için nasıl kullandığını açıklamaya çalıştım. İnsanların inançlarından ötürü bir bayram kutlaması gayet doğal, bayram için (Kurban Bayramı’nda kurban, Ramazan Bayramı’nda takım elbise alınması gibi) bayramı özel kılan eşyaları hayatımıza katmak neden kötü olsun. Doğuş Bayramı (Noel) biz Hristiyanlar için önemli bir semboldür. Bize, bizim için önemli, hayati bir cümleyi fısıldar: “Tanrı bizimledir, bizi unutmadı, bizi seviyor.”
Bu motto hepimizin evlerimizde, işyerlerimizde, mutluluğumuzu, sevincimizi götürdüğümüz her yerde bizimle yürür, bizimle yaşar, ete kemiğe bürünür. Savaş ve kötülüğün kol gezdiği bu dünyada bize bir umut olur. O halde Noel “Umuttur”. “Tanrı beni unuttu…” diyenlere fısıldanır, “Tanrı neden halimi görmüyor” diyenlere haykırılır. Noel’in umut olduğu gerçeğini biz İncil’den öğreniyoruz.
İncil şöyle söyler:
Matta 1:23 “İşte, kız gebe kalıp bir oğul doğuracak; adını İmmanuel koyacaklar.” İmmanuel, Tanrı bizimle demektir.
Umut İsa’nın isminde yatar. Bizim gibi karanlıkta yürüyen insanlara gönderilmiş ışıktır İsa. Birçoğunuz onu Hz. İsa olarak tanıyor ancak İsa bizim için vaat edilmiş Mesih’tir. İsa Mesih’in doğduğu dönemde dünyanın karanlığı ile boğuşan insanlara ki günümüzde de durum farklı değil Tanrı’nın onları sevdiğini söyler.
İncil’de bu Mesih’in getireceği umudu bekleyen birçok kişi ile tanışırsınız.
Luka 2:27 Böylece Şimon, Ruh’un yönlendirmesiyle tapınağa geldi. Küçük İsa’nın annesi babası, Kutsal Yasa’nın ilgili kuralını yerine getirmek üzere O’nu içeri getirdiklerinde, Şimon O’nu kucağına aldı, Tanrı’yı överek şöyle dedi:
“Ey Rabbim, verdiğin sözü tuttun; Artık ben, kulun huzur içinde ölebilirim.
Çünkü senin sağladığın, Bütün halkların gözü önünde hazırladığın kurtuluşu, Ulusları aydınlatıp Halkın İsrail’e yücelik kazandıracak ışığı Gözlerimle gördüm.”
İşte bu günlerde insanların süsleyip çevrelerine bıraktığı “Yılbaşı Ağacı”, habire tekmeleyip durduğu Noel Baba, bizim için bu gerçeği hatırlatan sembollerdir. Bu sembollere tapmıyoruz bu sembolleri parmağımıza bağladığımız kurdele misali hatırlatıcı olarak kullanıyoruz.
Tanrı ve onun sağladığı umut olmadan bu dünya umutsuz karanlık ve yaşanılacak bir yanı olmayan soğuk bir yer olurdu. Biz Hristiyanlar bu yüzden ağaçları süslüyoruz, bu yüzden Noel sevincini bayram havasında karşılıyoruz.
Peki siz umutsuz musunuz? Peki siz bir çıkış yolu veya kapı arıyor musunuz? Hayatın anlamını mı arıyorsunuz? O anlam Mesih olan ve kendini bütün uluslar için feda eden İsa Mesih’in doğuşunda yatıyor, en azından bizim için. Yüklenip durduğumuz bu acı ve keder yaşama acısı İsa Mesih ile bir anlam kazanıyor. Üzüntümüz sevince dönüşüyor. Sizin de sevinciniz tam olsun diye İsa Mesih dünyamıza geldi. Sevincimizi haykırıyoruz.
En Yücelerde Tanrı’mıza yücelik olsun ve yeryüzünde Salih olan insanlara barış, esenlik olsun.
Doğuş (Noel) bayramınız kutlu olsun.