Paskalyayı kutluyoruz, önemli görüyoruz çünkü Tanrı, İsa Mesih aracılığıyla dünyaya geldi ve bizim yaşamamız gereken hayatı yaşadı. Aynı zamanda biz yaşayabilelim diye, bizim hak ettiğimiz ölümü kendisi üzerine aldı. Bu haber, kutlamamız için yeterli ve değerlidir! Henüz O’nu tanımayanlar için de bu kutlama bir iman fırsatıdır ve bir davettir.
Sürekli bir ormana gidip dua eden ve Tanrı’nın yönlendirişini arayan Joseph Smith, bu yaptığı ziyaretlerden birinde ilk görümünü gördüğünü iddia eder. Yaşadığını iddia ettiği bu deneyimi, Pavlus’un, Şam yolunda İsa Mesih’le karşılaştığı ana benzetip kendisinin de buna benzer bir şekilde İsa Mesih’le görüştüğünü düşünür.
Tanrı sevgisinden çok uzakta olduğumuz, sevmekten çok nefret etmenin ve savaşmanın haklı görüldüğü böyle bir dönemde, bugünün önemi daha değerli olsa gerek. Bugün, kilise takvimine göre ‘‘Kül Çarşambası’’ olarak adlandırılır. Bir diğer ifadeyle “alçalış dönemi” yani “lent” dönemi olarak bilinen dönem başlar.
Siyasetin kirlettiği inanç, eninde sonunda amaçlarını kendi çıkarları ile karıştırır. Siyaset ile inanç iç içe olamaz, eğer olursa yukarıda tarihsel gerçekler ile açıklanan mezhep ayrılıkları ortaya çıkar. Protestanlık çıkar çatışmalarının getirdiği mezhepsel ayrılıkları kabul etmez. Protestanlığın ortak paydası şu gerçektir: İsa Mesih dünyaya gelen Rab’dir, ezeli ve ebedidir; bizim için ölmüş ve dirilmiştir, göksel yerde oturan Kraldır ve dünyamızı kurtarmak için tekrar dünyaya gelecektir.
Protestan kiliseleri olarak, canlarını ortaya koyarak mücadele eden ve bedel ödeyen reformcular sayesinde özgürce ibadet edebilmekte, Kutsal Kitap’ı kendi dilimizde okuyup çalışabilmekteyiz. Bu yüzden reformcuların değeri ve reformun önemi unutulmamalıdır.