Kutsal Ruh göksel bir varlıktır, kilisenin temel taşıdır. Bu yüzden bir imanlı Kutsal Ruh ile olan ilişkisinde günaha olan tavrını kesin bir şekilde belirlemelidir. İçinizde yaşayan göksel bir varlığın gözünün içine baka baka günah işlemeniz doğru olmayacağı için Kutsal Ruh’un içinde yaşadığını bilen birisi dikkatli bir hayat sürmelidir.
İnsan ırkı, Adem ve Havva’dan itibaren hep bir seçim yapmak zorunda kalmıştır. Bu seçimler bizi kimi zaman yaşama kimi zaman ise ölüme götürmüştür. Dünyada sanayileşme akımı başladığı zamandan bu yana insanlar, kendilerini yönetecek kişileri kendileri seçmeye başlamıştır. Ülkemizdeyse Cumhuriyet’in ilanı ile birlikte bizim de seçim maratonumuz başlamıştır.
Korkuyor musunuz? “Neden korkacağım ki?” diye soruyorsunuzdur şimdi. Her şeyden, yani kafanıza saksı düşüp komaya girmekten, bir virüs yüzünden hastanelik olmaktan, felç geçirmekten, kaza yapmaktan, düşmekten, kalkamamaktan korkuyor musunuz?
Deprem felaketinde hayatını kaybetmiş olanlara başsağlığı yaralılara acil şifalar diliyoruz.
Kutsal Kitap ışığında gördüğümüz şey şudur; sevap, ibadet ve iyilikler kurtuluşumuz için etkin değildir. O halde Hristiyanlar iyiliklerini veya sevap niteliğindeki eylemleri neden yaparlar? Başka inançlar cennete gitmek için, Hristiyanlar cennette oldukları için iyi işleri gerçekleştirir.
Tevhit terimi Kuran’da geçmediği gibi, Teslis (Üçlü Birlik) terimi de ne Yeni Antlaşma’da ne de Eski Antlaşma’da geçer. Ancak hem Eski hem Yeni Antlaşma’da -yani tüm Kutsal Kitap’ta- Tanrı’nın Birliği, tek oluşu kuvvetle vurgulanmasına karşın, Tanrı için kullanılan kelimeler ve Tanrı’nın konuşmasındaki bağlamlar göz önüne alındığında, Tanrı’nın varlığında birden fazla kişi, karakter olduğu net ve açıktır.
İçimde, yani benliğimde iyi bir şey bulunmadığını biliyorum. İçimde iyiyi yapmaya istek var, ama güç yok. İstediğim iyi şeyi yapmıyorum, istemediğim kötü şeyi yapıyorum. İstemediğimi yapıyorsam, bunu yapan artık ben değil, içimde yaşayan günahtır. (Romalılar 7:18-20)
Benliğin devreye girdiği an, bizim “bunu sadece ben yapabilirim” dediğimiz zamandır. Günaha karşı olan savaşımızda, kendimizi güçlü görüp, hiçbir yardım almaksızın her şeyi yapabileceğimize inandığımız zaman, aslında mağlubiyete kapı açmış oluruz.
Cennet-Cehennem Tanrı’nın adaletinin ve sevgisinin ürünleridir. Cennet, Tanrı ile birlikte olmak isteyip bunun için dünyadaki yaşamına yön veren insanlar için var olan bir yerdir. Cehennem ise Tanrı’yı tanımak istemeyen ve yaşantılarını Tanrı’ya uygun yaşamayan kişiler içindir.
İsa Mesih’in ölümü ve dirilişi için sadece ‘önemli’ demek az gelir, bu iki kavram Hristiyanlığın ana sütunudur diyebiliriz. İsa Mesih’in ölümü ve dirilişi, inancın yükü ve tüm doktrinlerini taşıyan birkaç destekten biridir. Bir Hristiyan bu iki gerçeğe inanmadan Hristiyan olamaz.
